Hi Valkyrie,
Like I said I am not finished with any fragment... I am now creating a body and a lot of fragments with a lot characters which I want to mold into a complete story. This means that in the end when I have all fragments I will add a lot of conversations between the characters and will probably rewrite a lot again (to make it more oozy ;)).
I will add a new fragment here (dutch again) in which there are some conversations noticable:
Fragment
Vanuit de uitgestrekte vlakten van de hemel keek een van de zonen van Elohim dagelijks omstreeks hetzelfde tijdstip naar de aarde om de prachtige naaktheid, geur en geluiden van de dochters van Eva volledig in zich op te kunnen nemen.
Alhoewel hijzelf van een onmetelijke schoonheid was en nog helderder scheen dan de zon en de schoonheid van deze vrouwen in het niets verbleek bij zijn eigen schoonheid, ontstond er bij Semjeza een ziekelijke mix van gevoelens ten opzichte van de mens en de vrouw in het bijzonder. Niet alleen voelde hij wellust maar ook een niet te stelpen machtshonger. Hij voelde dat hij tekort werd gedaan door zijn maker, dat hem de geneugten van het leven express werden ontnomen.
Gewillig de watervallen van deze onnatuurlijke gevoelens opslurpend en onverzadigd geworden door het kijken naar hen bracht het hem tot het besluit dat hij zichzelf zou gaan transformeren tot een mens.
Semjeza wist dat als hij zichzelf tot het niveau van een sterfelijke zou verlagen dit ooit zijn ondergang zou betekenen. Het besef van deze straf was zo groot dat hij besloot om zijn zielverwanten te bezoeken en hun positie ten opzichte van de mens en de aarde te pijlen. Alleen op deze manier kon hij misschien een front vormen tegen de legers van Michaël. Hij zou niet roemloos zijn straf ondergaan en wellicht kon dit zijn leven verlengen.
Hij belegde een vergadering met tien leiders waarvan hij wist dat zij, net als hij, een onverteerbare obsessie hadden gecreëerd ten opzichte van Elohim’s laatste scheppingen. Nadat zij allen gearriveerd waren nam Semjeza het woord en zei tegen alle aanwezigen:
“Engelenbroeders… ik weet dat jullie regelmatig hetzelfde doen als ik. Ik proef jullie honger naar vlees en ongebreidelde macht! Daarom zijn wij werkelijk in alle opzichten broeders! Laten wij naar de aarde gaan en ons daar uitleven en iedere vrouw die wij willen hebben voor onszelf nemen, goedschiks of kwaadschiks. Wij zijn immers de machtigen van Elohim en de mens kan ons niks doen!”
Daarop zei een van de andere leiders genaamd Azazel die vervuld bleek te zijn van haat tegenover Elohim en Logos:
“ Als Semjeza gaat, ga ik voorzeker met hem mee. Niet alleen zal ik net als hem vrouwen nemen totdat mijn fysieke lichaam weggerot is en ik een nieuwe moet aannemen maar tevens zal ik deze miezerige wormen leren oorlog tegen elkaar te voeren en steden voor zich te maken ten koste van anderen. Ik zal ze leren hoe je wapens moet maken en hoe je moet doden! Ik zal de aarde mijn eigen lievelingskleur geven. Niet het groen van de plantengroei, noch het blauw van de oceaan maar het rood van het bloed van de mens! Een herschepping door MIJ waarbij ik datgene afmaak dat Lucifer heeft gestart!”
“Elohim zal ons er ongelimiteerd voor straffen en ons tot in alle eeuwigheid binden met banden van diepe duisternis. Is die tijdelijke opvulling van jouw machtshonger en je dorst naar erkenning dit dan wel waard, Azazel?” zei Armaros
Ziedend van woede antwoorde Azazel:
“Wij hebben miljarden jaren geleefd en wat hebben wij in die tijd gedaan? Wat hebben jullie gedaan naast het opzicht voeren over de sterren in ons universum, Barakwijal, Samsiël? En jij Ezekweël? Wil jij heel je leven lang de wolkjes blijven tellen? Ik niet! wat kan mij de Andromedanevel schelen! Elohim heeft nog niemand bevorderd in de ontelbare jaren voor ons en hij zal dat niet doen in de jaren na ons! We zijn machtig en tegelijkertijd machteloos!”
“Er hangt voor iedereen van ons veel van af … toch denk ik dat het uitvoeren inderdaad een wenselijke verandering wordt in ons bestaan. Wij staan nu alleen maar ten dienste van Elohim en niet van onszelf. We zijn niet vrij, broeders, we zijn slaven! Lucifer heeft dat inderdaad goed begrepen; sterker nog… heeft hij er juist niet voor gezorgd dat de mens sterfelijk, losgekoppeld en vrij werd? Hun tijd is nu kostbaarder dan ooit wegens hun sterfelijkheid en Elohim laat hen volstrekt hun eigen gang gaan. Hij laat ze vrij om te gaan en staan waar ze willen!” zei Kokabel
Semjeza, die gefrustreerd werd door het voor hem lange uitblijven van een besluit, nam vervolgens het slotwoord en zei tegen hen allemaal: “Laten zij die voor mijn plannen zijn een verbond ondertekenen dat wij elkaar geen strobreed in de weg zullen leggen. Als wij naar de aarde gaan is dit gezamenlijk en tegelijkertijd als zelfstandige entiteiten. Laten wij heersen over door ons vast te stellen stukken land en deze niet proberen van elkaar in te nemen. En als de tijd daar is moeten we als één blok staan tegenover Michaël en zijn engelen.
Daarop gingen de ooit zo heilige engelen één voor één akkoord met dit verbond om zo een gewelddadige overname ten koste van de mens uit te voeren en te starten met het ontketenen van een ongekend onheil over de aarde. Zij openden de poorten van het universum en vlogen met de snelheid van het licht naar de aarde. De kracht waarmee ze door deze dampkring heen gingen was zo groot dat de aarde op dat moment schokte van de impact en hun landing ontketende een aardbeving. De aarde zou huilen om datgene wat was neergedaald.